Grupa Motylki
Dzień dobry Motylki!
Dzisiaj czeka nas prawdziwa podróż. Razem wyruszymy na spotkanie z przybyszami z kosmosu! Gotowi? 3…2…1… RUSZAMY!
Opowieść ruchowa „Wyprawa w kosmos”
Postarajcie się naśladować jak najwięcej czynności, z opowiadania, które przeczyta Wam rodzic.
Pewnego dnia dzieci postanowiły wybrać się w podróż kosmiczną, aby sprawdzić, czy w kosmosie można spotkać żywe istoty. Założyły skafandry kosmiczne, weszły po drabinie do statku kosmicznego, zapięły pasy bezpieczeństwa i wystartowały. Leciały, leciały, omijały inne statki, machały rękami do pilotujących je kosmonautów, aż wylądowały na nieznanej planecie. Po drabinie wysiadły ze statku i przeskakiwały z kamienia na kamień, których pełno było dookoła. Następnie czołgały się przez gęste trawy do małego jeziorka. Wrzucały do niego drobne kamyczki, aby się przekonać, czy jest głębokie. Nagle zobaczyły dziwną postać. Poruszała się na szeroko rozstawionych nogach, stawiając duże kroki. Co pewien czas podskakiwała w górę. Dzieci bardzo się przestraszyły. Zaczęły biec w kierunku swojego statku. Dopiero kiedy w nim usiadły, poczuły się bezpiecznie, chociaż nieco zmartwione, że bliżej nie poznały mieszkańca planety, którą odwiedziły.
Jesteście ciekawi jak wyglądał mieszkaniec planety, którą odwiedziliśmy?
Posłuchajcie rymowanki „Spotkanie z ufoludkiem” i dorysujcie brakujące elementy zgodnie z tekstem.
To jest Zieluś piegowaty.
Ma ubranko w białe łaty.
Uszy wielkie jak u słonia,
gruby nos i zęby konia.
Oczka małe, rozbiegane,
włosy długie, rozczochrane.
Brzuch okrągły tak jak bania.
Małe czułki do wąchania.
Skrzydła z ramion mu wystają,
śmieszne nóżki zasłaniają.
Dwa ogony zakrzywione,
stopy wielkie i czerwone.
Kosmici rozmawiają między sobą w troszeczkę inny sposób niż my. Sprawdźmy, czy rozumiecie ich kosmiczny język. Zaraz rodzic przeczyta Wam kilka wyrazów, a Wy spróbujecie je rozszyfrować. (Rodzic wypowiada słowa z podziałem na sylaby).
Ra-kie-ta
Kos-mi-ta
Pla-ne-ta
Księ-życ
Nie-bo
Sta-tek
Pora wracać na domu! Ale chwileczkę… nasz pojazd latający gdzieś zniknął. Będziemy musieli stworzyć nową rakietę!
Potrzebne będą:
-nożyczki
-taśma klejąca
-balon
-słomka do napoi
-sznurek
-dorosły pomocnik, który potrafi ciąć nożyczkami, wiązać sznurek i dmuchać balony.
Jeden koniec sznurka przywiążcie jak najwyżej (karnisz, klamka okna). Drugi koniec przeciągnijcie przez słomkę i przymocujcie nisko (do nogi od krzesła lub stołu). Sznurek musi być naprężony. Utnijcie kawałek taśmy klejącej i nadmuchajcie balon (nie zawiązujemy go). Przyklejcie balon do słomki za pomocą taśmy szczelnie zaciskając jego otwór. Gdy rakieta będzie gotowa może wystartować- odtykamy wylot i puszczamy balon.
Czy wszystkim udało się wrócić?
Na pamiątkę kosmicznej wyprawy zrobimy rysunek naszego nowego przyjaciela.
Malować będziemy specjalną farbą.
Przygotujcie mąkę, sól i wodę- wszystko w tej samej ilości. Wymieszajcie i dodajcie barwnik spożywczy lub farbę.
Gotową miksturę nakładamy palcem lub pędzlem. Skończoną kolorowankę wkładamy do mikrofalówki na około 30 sekund.
Grupa Jeżyki
Witajcie kochane Jeżyki!
W ramach tego, że w tym tygodniu jesteśmy sportowcami, wykonamy kilka ćwiczeń gimnastycznych. Do zajęć zaproście rodziców.
Zabawa pierwsza ,,Rób to co ja”
Rodzic wykonuje proste ćwiczenia (np. podskoki, przysiady, skłony do przodu, skłony w bok, wymachy nóg, rąk), stojąc przed dzieckiem, a ono go naśladuje.
Po wykonaniu ćwiczeń, usiądźcie na poduszkach, a następnie opowiedzcie rodzicom o Waszych ulubionych zabawach ruchowych.
Ważne, aby rodzic zadał dziecku pytania takie jak:
-Jaka jest Twoja ulubiona zabawa ruchowa ( sport)?
-Dlaczego?
-Jak się wtedy czujesz?
– Czy chcesz pokazać mi jeszcze raz to ćwiczenie?
Skoro opowiedzieliście o ulubionych ćwiczeniach, zobaczcie na poniższe obrazki, które przedstawiają sport. Zapewne niektóre z nich znacie i od razu odgadniecie, a znajdą się takie, które może pierwszy raz widzicie. Chciałabym abyście rodzicom w kilku słowach opisali, co się na nich dzieje, a także zwrócili uwagę na przedmioty wykorzystywane w sporcie (np. piłka, kij). Rodzic może zadawać pytania, co do obrazka. Powtórzcie również na głos nazwy poznanych sportów w celu ćwiczenia pamięci.
piłka nożna
koszykówka
hokej
jazda konna
Który sport Wam się najbardziej podoba? Jaki chcecie uprawiać?
Przejdźmy do kolejnej zabawy pt. ,, Tyle samo”
Dziecko stoi w jednym końcu pokoju, a rodzic naprzeciwko w drugim końcu. Rodzic klaszcze (maksymalnie pięć razy), a dziecko słucha i liczy klaśnięcia. Potem przesuwa się do przodu o tyle kroków, ile było klaśnięć. Zabawa kończy się, gdy dziecko dojdzie do rodzica.
Na zakończenie dzisiejszych zajęć wykonajcie pracę plastyczną ,,Sport, który najbardziej mi się podoba” Weźcie Wasze ulubione kredki i w ramce poniżej narysujcie Wasz ulubiony sport lub ćwiczenie.
To wszystko na dzisiaj, do jutra!
Grupa Pieski
Grupa Wiewiórki
Zapraszamy dzieci z grupy ,,Wiewióreczki’’ do dzisiejszych zajęć pt. „Chciałbym zostać sportowcem”.
1.Wysłuchajcie wiersza pt. „Gimnastyka” i spróbujcie wykonać potem ćwiczenia wraz z rodzicami:
Gimnastyka to zabawa,
Ale także ważna sprawa,
Bo to sposób jest jedyny, żeby silnym być i zwinnym.
Skłony, skoki i przysiady
Trzeba ćwiczyć – nie ma rady!
To dla zdrowia i urody
Niezawodne są metody.
Krótki zestaw ćwiczeń:
Wyciągamy ręce na bok, trzymamy ręce wyprostowane, zginamy je w łokciach i dłońmi dotykamy klatki piersiowej. Ręce ma opuszczone, wykonujemy przysiad. Wstajemy i podnosimy ramiona, zginamy ręce w łokciach, ściskamy dłonie w pięści i pokazuje jakie są silne. Wykonujemy skłon, podskok, przysiad i uśmiechnięci spacerujemy po pokoju.
2.Sport, ćwiczenia i dyscypliny sportowe.
3.Rysunkowa burza mózgów – z czym kojarzy się słowo „sport”? Za każdą dobrą udzieloną odpowiedz w formie rysunku dzieci otrzymują od rodzica punkt w postaci narysowanego słoneczka z promyczkami.
4. Zabawa „Sportowa kula” – dzieci stoją wraz z rodzicami w kółeczku i w rytm włączonej muzyki podają sobie stworzoną z warstw kartek kulę z papieru. Na każdej kartce znajduje się symbol dyscypliny sportowej. Gdy muzyka ucichnie, dziecko, w którego rękach znajduje się
kula, obiera jedną warstwę dokładnie wpatruje się w symbol i pokazuje rodzicom gestem i mimiką, jaki to sport…
5. Pokoloruj kapitana reprezentacji Polski…
Grupa Zajączki
Dzień dobry Zajączki zaczynamy zajęcia od zabaw ruchowych
Zaczynamy :
Następnie przypomnimy sobie jaki mamy dzień tygodnia miesiąc i porę roku ??
Dzisiaj opowiemy sobie o mieszkańcach wiejskiego podwórka pomyślcie i zastanówcie się
Kto zamieszkuje wiejskie podwórko?
Słuchanie przedstawienia przez dzieci.
Obudziło się słoneczko,
zaświeciło tuż nad rzeczką
i promyczkiem pac! kogutka.
– Wstawaj, śpiochu! Piej! Pobudka!
Dzieci wołają: – Wstawaj!
Lecz kogucik oczy mruży,
chciałby pospać trochę dłużej…
– Niech zwierzęta zbudzi kotek,
który słodko śpi za płotem.
Kot przeciąga się na ganku.
– Lubię miauczeć o poranku…
Jak nie piśnie: – Miauuu! Pobudka!
Na to przybiegł pies z ogródka.
Warknął: – Słyszę kocie piski!
Aż mi kość uciekła z miski!
Hau! Hau! To najlepszy budzik,
nawet świnki śpiochy zbudzi!
Świnki wyszły na podwórze.
– My też chcemy śpiewać w chórze!
Miauczki, szczeki, kukuryki
zamieniamy w śliczne kwiki!
Wtem pojawił się kogucik.
– Proszę więcej się nie kłócić!
Kto jest mistrzem przebudzanek?
Niech rozstrzygnie pan baranek!
Baran rzekł:
– Przestańcie skrzeczeć!
Budzik może tylko beczeć!
Beeee! I beeee! Każdego ranka,
więc głosujcie na baranka!
Przydreptała krówka w łaty.
– Ja zamuczę!
Kto jest za tym?
Muuuu tak miłe jest dla uszka,
że obudzi w mig leniuszka!
Przyczłapały żółte kaczki,
białe gąski i kurczaczki.
Wszyscy chcą od rana gdakać,
piszczeć, gęgać albo kwakać!
Dość miał kogut tego krzyku.
Zapiał głośno: – Kukuryyykuuu!
Wiecie, kto nas będzie budzić?
Zwykły elektryczny budzik.
Rozmowa na temat przedstawienia. Nazywanie domów poszczególnych zwierząt.
Zdjęcia zwierząt występujących w przedstawieniu (koguta, kota, psa, świni, barana, krowy, kaczki, gęsi, kurczaka).
Jakie zwierzęta występowały w przedstawieniu?
Jaki problem miały zwierzęta?
Jakie zdanie miały zwierzęta na temat porannej pobudki?
Jak zakończyła się ta historia?
Następnie dzieci kolejno losują z pojemnika zdjęcia zwierząt występujących w przedstawieniu. Wymieniają ich nazwy. R. pyta np.: Gdzie mieszka krowa? Dzieci odpowiadają. W ten sposób nazywają domy wszystkich zwierząt występujących w przedstawieniu.
Łączenie zwierząt z ich domami.
Układamy na dywanie zdjęcia: krowy, kury, konia, psa, oraz napisy: obora, kurnik, stajnia, buda.
Spróbujcie odgadnąć kogo to głos.
Pokoloruj starannie obrazek wg polecenia.
Grupa Sówki
POZNAJEMY BUDOWĘ PTAKA
Witajcie Kochane Dzieci.
Jest piękna pora roku – wiosna. Wracają do nas skrzydlaci przyjaciele.
Chciałabym Was zachęcić do tego aby poznać bliżej te ciekawe stworzenia.
Czy jesteście gotowi ?Jeśli tak to zaczynamy.
I 1. Zachęcam na początek do rozwiązania kilku zagadek:
Po pniach drzew on skacze.
Puka dziobem w korę.
Pewnie gdy są chore,
jest tych drzew doktorem. (dzięcioł)
Biżuterii nie kładź w oknie otwartym w dzień skwarny,
bo ci ptaszek ten ją skradnie dla swojej dzieciarni. (sroka)
Czarno-biały ptaszek lubi domy nasze.
Przy oknie, na ścianie muruje mieszkanie
z gliny, z własnej śliny, bez młotka i kielni,
jak ten murarz dzielny. (jaskółka)
Brawo! To teraz zamieniacie się w ptaki podczas zabawy ruchowej Bocian i wrony.
Nagranie muzyki w rytmie marsza.
Dzieci maszerują w różnych kierunkach. Na przerwę w nagraniu Rodzic podaje hasło: Bocian. Dzieci stają na jednej nodze, wyciągają przed siebie wyprostowane ręce, tworząc długi dziób, i mówią: kle, kle, kle. Na hasło: Wrona – dzieci wykonują przysiad i mówią: kra, kra, kra.
A teraz posłuchajcie opowiadania. O kim – zgadnijcie.
Powrócił do nas
z dalekiej strony
ma długie nogi
i dziób czerwony.
Oczywiście że to bocian.
II ,,Co słychać, panie Bocianie?’’
1.Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej-Zaremby ,,Ptaki’’,
Zadzwoniła babcia, ta, która mieszka pod miastem, na wsi, i powiedziała, że upiekła
ulubione ciasteczka Ady. – Przyjedziecie do nas? – zapytała.
– No pewnie! – zapewniła Ada i dotąd namawiała rodziców, aż się zgodzili na wspólny
wyjazd.
– Gdzie ciasteczka? – zapytała, gdy tylko zobaczyła babcię.
Olek nie był smakoszem ciasteczek, za to lubił towarzystwo dziadka. Odnalazł go wsadzie obok domu. Dziadek obserwował niebo przez lornetkę. Olek zadarł głowę. W oddali zobaczył jakieś drobne punkciki.
– Bociany wracają. Co za widok! – dziadek uśmiechnął się promiennie.
– Naprawdę?! – Olek rzucił się biegiem do samochodu po swoją lornetkę. Po chwili byłjuż z powrotem.
– Zdążyłem?! Jeszcze je widać?! – pytał zdyszany.
Trzeba wam wiedzieć, że lornetki przybliżają i powiększają obraz, więc widok był niezwykły. Olek tak bardzo zagapił się w niebo, że nawet nie zauważył Ady, która przybiegła za nim z własną malutką lornetką. Patrzył na szybujące po niebie bociany.
Widział ich rozłożone skrzydła, długie, wyciągnięte szyje, czerwone dzioby, a gdy poprawił ostrość, zobaczył nawet pojedyncze pióra w ogonach. Ptaki prawie nie poruszały skrzydłami, a jednak sunęły po niebie jak papierowe samoloty albo małe szybowce niesione wiatrem.
– Też chciałbym tak latać. Szkoda, że nie mam skrzydeł – westchnął.
Dziadek się uśmiechnął. – Ptaki mogą latać nie tylko dzięki skrzydłom. Ich waga też jest ważna. Są lżejsze niż my, bo mają lekkie dzioby i nieduże głowy. No i nie posiadają zębów, żeby mniej ważyć.
Na niebie było tłoczno jak na autostradzie. Nie tylko bociany wracały do domu na wiosnę. Leciały szpaki, pliszki i zięby. Jedne zawzięcie trzepotały skrzydełkami, inne machały nimi tylko od czasu do czasu.
– Mógłbym na nie patrzeć bez końca. Żałuję, że tak późno poświęciłem się obserwowaniu przyrody. Wierzcie mi, że jest to wyjątkowa przyjemność – mówił dziadek. – Nawet nie wiecie, co wyprawiają zwierzęta, gdy sądzą, że nikt ich nie widzi.
Takich zabaw, psot i tańców nigdzie indziej nie zobaczycie.
Olka najbardziej zainteresowały zwierzęce psoty. – Pokażesz nam te psoty? – spytał.
– Oczywiście, wybierzemy się do lasu jutro z samego rana. Babcia pomoże nam przygotować kanapki i termos z ciepłą herbatą. Zabierzemy też mapę terenu i to, co najważniejsze dla obserwatorów przyrody…
– dziadek spojrzał pytająco na wnuki. – Ciasteczka! – wykrzyknęła Ada.
Olek popatrzył na siostrę z politowaniem. – Lornetki – poprawił ją.
Ich głosy wywabiły z domu tatę. Spojrzał w niebo na szybujące ptaki i westchnął, podobnie jak wcześniej Olek:
– Chciałbym latać jak ptaki.
– Lepiej nie. Musiałbyś wyrwać wszystkie zęby, a i tak byłbyś za ciężki mądrze zauważył Olek.
– Głowę też masz za dużą – dodała Ada.
– Nie mówiąc o braku skrzydeł – dorzucił rozbawiony dziadek.
2.Przyjrzyjcie się ilustracji i odpowiedzcie na pytania:
– Co robią ptaki wiosną?
– Kto to jest ornitolog?
– Dlaczego ptaki umieją latać, a ludzie nie potrafią?
Natura cały organizm ptaka wyposażyła w cechy, które umożliwiają mu latanie, np. kości ptaka są zupełnie inne niż kości innych zwierząt. Są dużo lżejsze, gdyż znajduje się między nimi wiele pustych przestrzeni. Ptaki nie mają zębów, co także zmniejsza ich ciężar ciała. Pokryte są piórami, które spełniają wiele funkcji. Ptak ma skrzydła, które wykorzystuje do radzenia sobie z oporem powietrza.
3.Czy chcecie dowiedzieć się jeszcze czegoś o bocianie jeśli tak – to posłuchajcie wywiadu z nim.
Film edukacyjny – Wywiad z Bocianem.
I jeszcze kilka ciekawostek:
Bociany są gatunkiem chronionym w Polsce .Wracają z ciepłych krajów w marcu lub kwietniu. Zamieszkują tereny , na których znajduje się dużo pól, łąk. Po przylocie natychmiast biorą się za przebudowę, naprawę starych gniazd lub budowę nowych. Najczęściej robią to w pobliżu siedzib ludzkich np. na dachach , słupach, budynkach gospodarskich. Znoszą gałązki i pilnują gniazda, aby inny bocian go nie zajął. Kiedy gniazdo jest gotowe ,bocianica – mama znosi jaja i siedzi na nich na zmianę z bocianem ogrzewając je swoim ciepłem. Kiedy jedno siedzi na jajach drugie zdobywa pokarm i przynosi do gniazda. Bociany żywią się ślimakami, dżdżownicami, małymi rybami, kretami, młodymi zającami. żabkami.
4.Dla chętnych karty pracy cz.4 str.51-53
III Pora na trochę ruchu i zabawy.
Poćwiczcie z rodzeństwem i rodzicami.
Powodzenia!!!
Grupa Pszczółki
Witam wszystkich w kolejnym dniu naszych zajęć.
1. Na początek wykonajcie ćwiczenia usprawniające narządy mowy.
2. Zapraszam Was dzisiaj do ćwiczeń gimnastycznych z gazetą. Przygotujmy kartkę z gazety i parę kulek z gazety.
Marsz z gazetą trzymaną na głowie.
Naśladowanie ruchu spadającej kartki.
Przeskoki obunóż nad kartką na podłodze.
Rzuty do celu kulkami/ do pudełka ,miski itp.
W marszu przekładanie kulki pod wysoko unoszonymi nogami.
Skoki kangura z kartką trzymaną między kolanami.
Stojąc w rozkroku, kartkę trzymamy oburącz nad głową – skłony w przód, skręt w prawo, w lewo.
Zapraszamy do ćwiczeń rodzica lub rodzeństwo.
Stoimy naprzeciw siebie R. trzyma wysoko kartkę w wyciągniętej ręce, dziecko stara się chwycić kartkę upuszczoną przez R.
Stojąc na przeciw siebie rzuty i chwyty gazetowej kulki.
Stojąc w rozkroku tyłem do siebie, między partnerami na podłodze kulka, skłon w przód, przekazywanie kulki tocząc po podłodze.
Leżenie przodem głowami do siebie – dmuchamy na kartkę starając się przesunąć ją do partnera.
Kto podrze kartkę na największą ilość części stopami, rękoma.
3. Teraz chwileczkę odpocznijcie oglądając prezentację multimedialną na temat wiosennych kwiatów.
4. Proszę Was abyście wykonali zadanie w książeczkach (fioletowych) str. 57, 58, 59.
5. Jeśli wystarczy Wam jeszcze sił to na zakończenie dzisiejszych zajęć zatańczcie do piosenki „Król Lew”
DO ZOBACZENIA JUTRO 😊
