Grupa „Motylki”

Witajcie przedszkolaczki!

I.Ćwiczenia poranne – Zumba dla dzieci

II. Opowiadanie Agaty Widzowskiej „Piłka dla wszystkich”.

Niepełnosprawny Franek z grupy Ady często śnił o tym, że gra w piłkę nożną. W snach nie siedział na wózku inwalidzkim, tylko biegał po boisku najszybciej z całej drużyny i strzelał najwięcej goli.

– Brawo, Franek! – krzyczeli kibice.

– To najlepszy zawodnik! – rozlegały się głosy.

Jednak, gdy szczęśliwy i dumny Franek otwierał oczy, od razu uświadamiał sobie, że to był tylko sen, a on nigdy nie zostanie piłkarzem. Patrzył na swoje nogi, którymi nie mógł poruszać, i robiło mu się wtedy bardzo smutno.

Ada przyjaźniła się z Frankiem i bardzo lubiła się z nim bawić. Pewnego dnia zauważyła, że chłopiec jest wyjątkowo radosny. Miał roześmiane oczy i wesoło pomachał do niej, gdy tylko pojawiła się w sali. Dziewczynka była ogromnie ciekawa, co jest tego przyczyną. Może dostał długo oczekiwany bilet do teatru? A może spełniło się jego marzenie o jeździe na koniu?

– Cześć! Nie uwierzysz, co się stało! – powiedział Franek, gdy Ada usiadła przy nim na dywanie.

– Opowiedz.

– W sobotę pojechałem z moim starszym kuzynem na mecz piłki nożnej. Grały drużyny z dwóch różnych szkół. Byłem bardzo blisko i mogłem obserwować każdy ruch zawodników!

– To świetnie. Ja nie przepadam za oglądaniem meczu, ale cieszę się, że ci się podobało – odpowiedziała Ada.

– Mój kuzyn podwiózł mnie do ławki, na której siedzieli zawodnicy rezerwowi. I całe szczęście, bo bramkarz skręcił nogę w kostce i trzeba go było zastąpić. Wyobraź sobie, że nagle ktoś kopnął piłkę, a ja ją złapałem!

– Ojej! Zostałeś bramkarzem?

– Nie. Po prostu piłka wypadła poza boisko i leciała prosto na mnie. Chwyciłem ją i rzuciłem z powrotem jednemu z napastników.

– Brawo!

– A wtedy on na mnie nakrzyczał…

– Jak to nakrzyczał? Powinien ci podziękować – zdziwiła się Ada.

– Niestety, nie. Powiedział, żebym się stamtąd wynosił, bo tylko przeszkadzam. A jego koledzy się śmiali i słyszałem, jak mówią o mnie „krasnal na wózku”.

– Prawdziwi sportowcy się tak nie zachowują! – zezłościła się Ada.

– Jeden z nich zaczął pokracznie chodzić i wskazywał na mnie palcem, a potem wszyscy śmiali się z moich butów. Chciałbym chodzić, nawet taki wykrzywiony, a ja przecież nie mogę chodzić wcale… Pomyślałem, że piłka jest nie dla mnie.

– Myślałam, że opowiesz mi o czymś wesołym. Jak cię zobaczyłam, wyglądałeś na szczęśliwego, a ta historia jest smutna – stwierdziła Ada.

– Bo jeszcze wszystkiego ci nie opowiedziałem! – uśmiechnął się Franek. – Potem wydarzyło się coś wspaniałego!

Ada była bardzo ciekawa, a Franek opowiadał dalej:

– Mój kuzyn bardzo się zdenerwował i zdecydował, że zabierze mnie z tego boiska, chociaż mecz rozgrywał się dalej. Kiedy odjeżdżałem, usłyszałem dźwięk gwizdka. Kapitan drużyny przerwał mecz i zwołał wszystkich zawodników. Nie słyszałem, co do nich mówił, ale po chwili dogonił nas, a za nim przybiegła reszta drużyny. Powiedział do mnie tak: „Jako kapitan Niebieskich chciałem cię przeprosić za zachowanie moich kolegów. Oni zresztą zrobią to sami”. I wtedy

każdy z piłkarzy podszedł do mnie i podał mi rękę. Widziałem, że było im wstyd. Zapytali, jak mam na imię i co mi właściwie dolega.

– To dobrze, bo już chciałam się wybrać z Olkiem na to boisko i im dokopać! – powiedziała stanowczo Ada.

– Chciałaś ich zbić? – spytał zaskoczony Franek.

– Nie, dokopać im kilka goli. Jak się zdenerwuję, to potrafię kopnąć tak mocno jak stąd do Krakowa!

– To szkoda, że cię tam nie było – zaśmiał się chłopiec.

Franek opowiedział Adzie ciąg dalszy tej historii. Zawodnicy dowiedzieli się, że chłopiec doskonale zna zasady gry w piłkę nożną, bo razem z tatą ogląda każdy ważny mecz. Zaproponowali Frankowi, żeby został sędzią, dali mu gwizdek i posadzili na honorowym miejscu, z którego miał świetny widok na całe boisko. Od tej chwili chłopiec bacznie obserwował grę, dawał sygnały zawodnikom, a nawet zadecydował o jednym rzucie karnym. Okazało się, że jest bardzo dobrym i uważnym sędzią i nikt nie powiedział o nim „sędzia kalosz”, czyli taki, który

się nie zna na grze i ciągle się myli.

– I wiesz, co mi powiedzieli na pożegnanie? – zakończył opowieść Franek. – Powiedzieli, że skoro mam niesprawne nogi i nie mogę grać w piłkę nożną, to przecież mam sprawne ręce i mogę grać w koszykówkę. Mój tata dowiedział się, kto prowadzi drużynę koszykarską dla zawodników na wózkach, i od jutra zaczynam treningi. A ja myślałem, że piłka jest nie dla mnie.

– Piłka jest dla wszystkich! – powiedziała Ada. – Zobaczysz, kiedyś przyjdę na mecz koszykówki.

Ty będziesz najlepszym koszykarzem, a ja będę piszczała najgłośniej ze wszystkich kibiców.

 

Rozmowa na temat opowiadania.

Co śniło się Frankowi?

− O czym opowiadał Adzie?

− Jak zachowywali się chłopcy?

− Kim został Franek na meczu?

− Co powiedzieli chłopcy Frankowi na pożegnanie?

 

III. Posłuchaj i zatańcz „Zegar bije”

Na koniec karta pracy do pokolorowania. MIŁEGO WEEKENDU, dbajcie o siebie, myjcie rączki.

 

 

Grupa „Jeżyki”

Witajcie kochani. Czy jesteście gotowi na kolejne wyzwania? Cudownie! Więc zaczynamy.

Na początek proponujemy trochę ruchu, piosenkę pamiętacie z języka angielskiego oraz z zajęć tanecznych „Baby Shark”. No to zapraszam do zabawy.

  1. Dzisiaj wykonacie z pomocą rodziców lub starszego rodzeństwa indiański pióropusz.

 

Co potrzebujecie:

-kolorowy papier
-brystol
-klej
-nożyczki
-kawałek sznurka lub włóczki
-koraliki do ozdoby
Na początek wytnijcie pióra z kolorowego papieru (aby były symetryczne złóżcie kartkę na pół i odrysujcie jedną część). Ponacinajcie je na brzegach – takie postrzępione dają ciekawszy efekt. Jak pewnie zauważyliście pióra są różnej wielkości, ale możecie też wycinać jednakowe. Z białego brystolu wytnijcie dwa prostokąty o wymiarach 5 cm x 30 cm i ozdóbcie mazakami.

Następnie do jednego  z ozdobionych pasków przyklejcie od zewnętrznej strony piórka (ale nie wszystkie – zostawcie ok. 8 mniejszych). Możecie dodatkowo wzmocnić je cienkim paskiem wyciętym z brystolu, aby nie opadały ( rada: zamiast zwykłego papieru do piórek użyjcie sztywnego kolorowego papieru, wtedy nie będziecie musieli doklejać usztywniających paseczków).

Pozostałe małe piórka przywiążcie do sznurka, po 4 do każdego (najlepiej zrobić dziurkę w „ogonku” piórka, przewlec, a potem zawiązać sznurek) i na koniec nawleczcie koraliki.

Poproście o pomoc kogoś starszego.Pomiędzy ozdobne paski włóżcie sznurek i złączcie je za pomocą zszywacza. Z drugiej strony zróbcie podobnie, ale tak, aby oba tworzyły opaskę dopasowaną do obwodu Waszej głowy.

Gotowe??!!   Świetnie.

3. Teraz włączcie piosenkę ,,Indiański taniec” i zatańczcie.

4. Odpowiedzcie na pytania: Czy lubicie bawić się zabawkami?? Jakie są Wasze ulubione???

Spróbujcie znaleźć parę.

https://learningapps.org/12203787

 

5. Następnie połączcie zabawki z odpowiednim cieniem.

 

6. Teraz narysujcie swoją ulubioną zabawkę.

7. ,, Znajdź parę”. W grze pojawią się zdjęcia dzieci z różnych stron świata, spróbujcie rozpoznać  takie same zdjęcia dzieci.

https://wordwall.net/play/2676/223/325

 

8. Czas na relaks. Poproście rodzica o przeczytanie wierszyka, a Wy wykonajcie masażyk afrykański i zamieńcie się  miejscami. Teraz rodzic wykona masaż Wam.

 

Afrykańskie słońce mocno w plecy piecze (rysowanie koła)

Nasz dżip po pustynnym piasku wolno jedzie (małe koła)

Wtem widzimy słonia, który wolno człapie (naśladowanie chodu słonia)

Przy palmie siedzi małpa po głowie się drapie (drapanie)

A ja przytulam się mocno do mojego taty (gest objęcia partnera)

Bo właśnie biegną do nas ogromne żyrafy (uderzanie pięściami)

Wtem burza piaskowa niebo przesłoniła (rysowanie chmur)

Cała nasza grupa w namiocie się skryła (rysowanie trójkąta).

 

Dla chętnych:
– Nieważne,  kto jest jakiej narodowości, ważne żeby z sobą się dobrze bawić.

CYGAŃSKI WÓZ (1978) – SERIA: PRZYGODY BOLKA I LOLKA

– Zapraszam do ułożenia puzzli  „Dzieci Świata”

https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/dla-dzieci/242431-dzieci-świata

-Puzzle globus

https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/dla-dzieci/231755-puzzle-globus

 

Grupa „Pieski”

Witajcie dzieci!

1.Zabawa Na początek zapraszamy Was w podróż na magicznym, latającym dywanie. Siadamy w siadzie skrzyżnym, ręce opieramy na podłodze, po obu stronach ciała, i rozpoczynamy lot. Wznosimy się w górę, wymawiając na wdechu głoskę szzzzzzzzzzzzz. Podczas lotu przechylamy się raz w prawo, raz w lewo i lądujemy w krainie, w której wszyscy żyją w przyjaźni.

2. Teraz zastanowimy się co to znaczy PRZYJAŹŃ? Zapraszamy Was do wysłuchania i obejrzenia bajki „Kubusiowe opowieści o przyjaźni”. Bawcie się dobrze. A zadaniem Waszym będzie narysować ilustrację do bajki – głównego bohatera i jego przyjaciół.

3.Zapraszamy teraz na zabawę plastyczną. Jeśli macie chęć to wykonajcie wraz z Rodzicami indiański pióropusz. Potrzebne będą kolorowe kartki, piórka (mogą być wycięte z papieru), zszywacz, sznurek, koraliki, elementy do ozdabiania. Do wykonania pióropusza można wykorzystać prawdziwe piórka, lub stworzyć je samemu z papieru kolorowego. Na początek wycinamy dwa kolorowe paski z papieru technicznego ozdabiamy je i zszywamy dostosowując wielkość do głowy dziecka. Z kolorowych kartek wycinamy piórka i od tyłu podklejamy do paska. Na koniec do dwóch kawałków sznurka przywiązujemy piórka i nawlekamy koraliki. Tak przygotowane sznureczki przymocowujemy zszywaczem do pióropusza z lewej i prawej strony na wysokości uszu.

Poniżej link do bloga, z którego pochodzi pomysł i jest opisane wykonanie.

https://dzieciakiwdomu.pl/2015/01/pioropusz-fletnia-i-kij-deszczowy-atrybuty-indianina.html

Miłego weekendu!

 

Grupa „Wiewiórki”

Hej przedszkolaki. Dziś piątek. Zapraszam do wspólnej pracy i zabawy.

 

1. Posłuchajcie piosenki : „Zuzia”

Zuzia, lalka nieduża

I na dodatek cała ze szmatek

W kratkę stara spódniczka

Łzy na policzkach

A w główce marzeń sto

 

Lecz kocham ją najbardziej

ze wszystkich moich lal

Choć nie ma sukni złotej

Zabiorę ją na bal

 

Zuzia lalka nieduża płaszczyk za krótki

Zbyt duże butki

Fartuch biały z kieszonką

w kieszonce słonko

A w główce marzeń sto

 

Lecz kocham ją najbardziej

ze wszystkich moich lal

Choć nie ma sukni złotej

Zabiorę ją na bal.

 

Zuzia lalka niewielka

Bródka malutka

Nos jak muszelka

Oczy ma jak pięć złotych

wełniane loki a w główce marzeń sto.

 

2. Jeśli ją znasz spróbuj zaśpiewać.

3. „Lalka ze skarpetki” – praca plastyczna – zrób z pomocą mamy.

 

Grupa „Kotki”

WITAJCIE KOTKI, JAK SIĘ DZISIAJ MACIE? MAM NADZIEJĘ, ŻE DOBRZE!!!

DALEJ ROZMAWIAMY O WASZYCH RÓWIEŚNIKACH , TYLKO ŻE Z RÓŻNYCH STRON ŚWIATA, CZYLI TYCH, KTÓRZY MOGĄ INACZEJ WYGLĄDAĆ, MÓWIĆ A NAWET ZACHOWYWAĆ SIĘ.

1. Zacznijmy dzisiaj zabawą ruchową „Kto jak skacze?

2.Czy wy Kotki wiecie, że każdy kraj ma swój język, którym się porozumiewają. My Polacy mówimy po polsku, nasz sąsiad z Niemiec mówi po niemiecku, Słowak po słowacku, Anglik po angielsku, dlatego też powitanie w każdym języku brzmi inaczej.

NP.

 „dzień dobry” – w różnych językach : Dzień dobry, Guten Tag,  Good Morning, Zdrastwujtie, Bondzorno, Olaa, i tak dalej. A  może znacie jeszcze jakiś inny język i wiecie jak mówić „cześć”?.
W Europie jest jeszcze zwyczaj podawania dłoni, nie wszędzie tak jest. Niektórzy tylko podnoszą dłoń.

3. Zobaczcie sobie teraz prezentację różnych krajów, przedstawi ją Wam wasza rówieśniczka ALA. Poznacie ciekawostki „Z różnych stron świata” ich flagę, godło, język, ciekawe miejsca i inne rzeczy charakterystyczne dla danego kraju.

4. Zabawa ruchowa „Igloo” z chustą ( potrzebna chustka lub serwetka).  Zabawę najlepiej zrobić w parze, chwytając za robi jedna osoba z jednej strony, druga z drugiej strony. Delikatnie powoli podnosicie ją do góry, falujecie, można szybciej, na hasło IGLO chowacie  się pod nią i szybko siadacie, tworząc nad sobą kopułę.

 

5. „Trudne słowa” – a teraz poznacie słowa, TOLERANCJA , AKCEPTACJA, WYROZUMIAŁOŚĆ

 

  • przeczytajcie całe wyrazy (globalnie),
  • kto zna litery może przeliterować,
  • jaka jest pierwsza głoska,
  • jaka jest ostatnia głoska,
  • teraz wyklaskajcie sylaby,
  • przeliczcie litery w wyrazach

Wyjaśnię Wam teraz te słowa:

TOLERANCJA – odznaczająca się poszanowaniem poglądów, zachowań i cech innych ludzi, a także ich samych.

AKCEPTACJA –  uznanie czegoś, aprobata, potwierdzenie czegoś, pogodzenie się z czymś, czego nie można zmienić.

WYROZUMIAŁOŚĆ – umiejętność  zrozumienia czegoś, co jest powodem czyichś błędów, motywy czyjegoś niewłaściwego postępowania i skłonność do wybaczania.

6. „ Tolerancyjni na co dzień i od święta”- plakat stworzony wg metody „Edukacja przez ruch” D. Dziamskiej.

Na stoliku przygotowujemy dużą kartkę, piankę do golenia (od taty), farby lub barwniki, dowolny utwór muzyczny. Wyciskamy piankę na kartkę w kształcie koła, na piankę do golenia, wyciskamy troszkę niebieskiej i zielonej farby. Podczas trwania utworu, dzieci energicznie poruszają dłońmi po znajdujących się przed nimi kołach z pianką. Po zakończeniu utworu pozostawiamy  prace do wyschnięcia.

 

7. Dla wytrwałych i chętnych do dalszej pracy proponuję pokolorować obrazek.

 

BRAWO, ŚWIETNA ROBOTA.

 

Grupa „Zajączki”

Witajcie kochane dzieci!!!!  Dzisiaj kolejny dzień zabaw 😉

ZACZYNAMY

 

I. Zabawy i ćwiczenia poranne

W przód i w tył”– zabawa ruchowa z elementem marszu.

Marsz w różnych kierunkach, na mocne uderzenie w bębenek – dzieci zatrzymują się i maszerują tyłem. Kolejne mocne uderzenie zmienia kierunek marszu.

„Ręce – nogi – głowa” – zabawa ruchowa.

Dzieci stoją na podłodze. Na hasło wymienione części

ciała mają dotykać do podłogi, np.

Dwie nogi i ręka,

Jedna noga i dwie ręce,

Dwie nogi i dwie ręce,

Dwie nogi, ręka i głowa…

 

 „Kim jestem i skąd pochodzę” – zabawy słownikowe.

Rozwiązywanie zagadek o dzieciach pochodzących z różnych stron świata.

 

Ma kubraczek z futra foki

Co mu mocno grzeje boki

Ma czerwony z mrozu nosek

bo to mały ……(Eskimosek).

 

Ma czarną skórę ten nasz koleżka

Wraz z rodzicami w Afryce mieszka (Murzynek)

 

Nosi kimono i mieszka na wyspie

Jak się nazywa wiedzą dzieci wszystkie. (Japonka)

 

Jego znak to orzeł biały

A ojczyzną jego Polska. (Polak)

 

Pałeczkami ryż zjada, legendy o smokach opowiada,

ma skośne oczy i żółtą skórę,

jego kraj otoczony jest Wielkim Murem (Chińczyk)

 

Ma czerwoną skórę i chodzi w pióropuszu,

fajkę pokoju pali, by dodać sobie animuszu. (Indianin)

 

„Dzieci ŚWIATA” – można tu obejrzeć obrazki wybranych dzieci z różnych krajów. https://www.pomoceszkolne24.pl/dzieci-swiata/8459/

 

II. „Dzieci z całego świata” – praca plastyczna wykonana techniką dowolną. Pomysłem, który możesz wykorzystać jest narysowanie wielkiej kuli ziemskiej, a wokół niej dzieci z różnych stron świata trzymających się za ręce. Oczywiście jest to tylko propozycja, możesz wykonać ta prace dowolnie według własnego pomysłu np.

https://pracaplastyczna.pl/index.php/inne/206-dzieci-z-roznych-stron-swiatahttp://www.przedszkole18wodz.pl/grupy/56-latki-bajomisie/

 

III. Starszaki czytają” – w ramach akcji czytanka dla dzieci pt: Piłka dla wszystkich, kształtowanie postawy tolerancji w stosunku do dzieci niepełnosprawnych (s. 82,83 Nowe przygody Olka i Ady – czytanka.)

Na zakończenie zapraszam do wykonania KART PRACY  – Nowe przygody Olka i Ady cz.4, s 54, 56,57,58).

 

Grupa „Pszczółki”

WITAM KOCHANE PSZCZÓŁKI!!!

I Zapraszam wszystkich do obejrzenia filmu.

Ciekawy film prawda. Znowu dowiedzieliście się czegoś nowego o koleżankach i kolegach mieszkających w różnych zakątkach świata.

 

II Poznajemy kontynenty. 

Pamiętacie z jakich krajów pochodzą dzieci, które poznaliście na filmiku?

Na jakich kontynentach leżą te kraje?

 

BRAWO!!!

 

III Ćwiczenia twórcze.

Opowiedzcie z kim chcielibyście się zaprzyjaźnić, gdybyście mogli się wybrać w podróż na inny kontynent. Uzasadnijcie swój wybór.

IV Przerywnik

– „Powitanie” – przywitajcie się po japońsku, indiańsku, eskimosku.

– Indiańska zabawa „Szeke, szeke”   

Na górze – szeke, szeke. (robimy rękami „młynek” na górze)
Na dole – szeke, szeke. (robimy rękami „młynek” na dole)
Na prawo – szeke, szeke. (robimy rękami „młynek” z prawej strony)
Na lewo – szeke, szeke. (robimy rękami „młynek” z lewej strony)

V Praca plastyczna „Safari”

Do wykonania pracy potrzebne są:

– farby plakatowe (kolory: żółty, pomarańczowy, czerwony)

– biała kartka z bloku rysunkowego

– kartka w kolorze czarnym

– pędzel, klej

Pracę zaczynamy od malowania farbami  nieba o zachodzie słońca. W celu uzyskania takiego efektu malujemy pasy. Zaczynając od dołu kartki: żółty, pomarańczowy, czerwony. W miejscach gdzie kolory stykają się ze sobą, należy połączyć barwy. Sprawić wrażenie przenikania. Wystarczy użyć mokrego pędzla i malować wodą (w miejscach gdzie kolory się łączą). Kolejny krok to wycięcie afrykańskich zwierząt, baobabów itp. Wszystkie elementy wycinamy z czarnej kartki.  Gdy tło wyschnie, wystarczy przykleić wycięte elementy krajobrazu tj. drzewa i zwierzęta. Gotowa praca jest tylko przykładem, wy zróbcie według własnego pomysłu.

Poproście rodziców o zdjęcie waszej pracy i przesłanie na adres mailowy przedszkola.

Życzę miłej pracy!!!

DO ZOBACZENIA DROGIE PSZCZÓŁKI!!!